Voorlezen voor het slapengaan: van prentjes kijken tot woordjes herkennen

Dit artikel werd geschreven door Momster Julie.
#JBCMomsters

Voorlezen…

Emile is gék op boekjes. Zijn ochtendritueel is een flesje in pyjama en daarbij een boekje met kijkprentjes. We hebben gigantisch veel boeken voor peuters, maar de topfavorieten zijn toch de boekjes van Bumba en Clavis.

Om eerlijk te zijn, hoeveel onze peuters van die grote clown Bumba houden, zo gigantisch beu ben ik die boekjes intussen. Daarom gingen we op zoek naar alternatieven en al snel vonden we de peuterboekjes van Clavis. Interactief, met geluidjes, flapjes, mooie prenten, alles erop en eraan. Een schot in de roos!

Het heeft lang geduurd vooraleer Emile echt van een verhaaltje genoot. Niet het verhaal, maar wel plaatjes kijken en herkennen waren lang prioriteit. Na een tijdje kende hij de prenten, en alles wat erop stond, zo goed dat we begonnen met de verhaaltjes te lezen. Zo kreeg hij wat afwisseling binnen hetzelfde boekje. De stemmetjes, gezichten en gebaren erbij vond Emile hilarisch.

Nu hij iets groter wordt merken we dat het lezen en kijken van boekjes een enorme vooruitgang brengt in zijn taalontwikkeling. Hij herkent heel veel dingen ook in het dagelijkse leven. Zo gaat Emile bij de wasmachine staan wanneer hij die op een prentje herkent, doet hij de geluidjes van een stofzuiger na en weet hij, naast een smartphone, ook hoe een telefoon van vroeger eruit zag. Hij herkent niet alleen heel veel voorwerpen op prenten, hij begrijpt ook veel woordjes. Al kan hij zelf nog niet echt praten.

voor het slapengaan

Overdag mag Emile soms naar de televisie kijken, maar zijn aandacht blijft geen 5 minuten aanwezig. Bij boekjes ligt dat anders, omdat hij dan gezellig bij ons op de schoot kan zitten en we er echt een momentje van maken met veel interactie. 

Sinds kort heeft hij een pyjama van een ridder en het bijpassende boekje van Ridder Roel. Het boekje sluit aan bij zijn belevingswereld en prikkelt zijn fantasie. Vooral omdat hij zelf onze kleine ridder Millie wordt voor de avond en nacht. We lezen het verhaaltje dan ook voor met hem als hoofdpersonage en vragen regelmatig waar ridder Millie is. Fier als een gieter wijst hij met zijn kleine vingertje naar zijn buikje. Wanneer hij uit zijn badje komt, weet hij dat het tijd is voor zijn verhaaltje. Hij nestelt zich meteen in onze schoot en wijst al naar de boekenkast. Emile wordt er rustig van, geniet nog even van de warmte en het geknuffel. Wanneer het verhaaltje gedaan is gaat hij al bij de deur staan om naar zijn boven te gaan.

We kozen er bewust voor om het verhaaltje voor het slapengaan niet op zijn kamer te lezen, maar nog even beneden. Zijn kamer willen we niet associëren met leuke voorleesmomentjes, omdat het afscheid anders gigantisch moeilijk wordt. Dan gaat hij huilen. Nu lukt het prima, hij is zelfs blij wanneer we naar boven gaan en vindt het niet erg om te gaan slapen. De avondrituelen zijn van groot belang bij hem. Zo weet hij wat er na zijn badje te wachten staat. Het boekje erbij maakt het zowel voor hem als voor ons een moment waar we met ons drietjes echt van genieten.

Hoe zit dat bij jullie met boekjes en slapengaan? Deel jullie ervaringen met mij op mijn Instagram @julie__h

Liefs, 
Momster Julie